| GÓRY EUROPYNa spacer po górach, nawet podczas ładnej pogody, należy 
                  zabrać ciepłe ubranie. Gdyż im wyżej wchodzimy, tym niższa 
                  jest temperatura i tym częściej występują deszcze. W 
                  zależności od wysokości zmiana klimatu pociąga za sobą 
                  piętrowe rozmieszczenie roślinności, bardzo charakterystycznej 
                  dla tego środowiska.
         RzeczywiÅ›cie, 
                  wejście 70 m pod górę w kierunku szczytu równa się 
                  przesunięciu 100 km na północ. Roślinność górska odzwierciedla 
                  zmiany klimatyczne i charakteryzuje się piętrowym 
                  rozmieszczeniem zależnym od wysokości nad poziomem morza. Na 
                  zboczach Alp wyróżniamy cztery wyraĹşne zaznaczające się 
                  piÄ™tra.  PiÄ™tra Dolne         U podnóży gór 
                  (piętro podgórskie) zbocza o wilgotnych glebach, które nie 
                  zostały wykorzystane pod uprawę, pokryte są dębowymi lasami. 
                  Na suchych zboczach do wysokości 600 m n.p.m. uprawiana jest 
                  winorośl. Tam, gdzie ziemia nie jest uprawiana, a gleba jest 
                  wapienna, przeważa dąb omszony, natomiast na glebie 
                  zawierajÄ…cej krzem przeważa kasztan.          Powyżej (niższe 
                  piętra górskie) są szczególnie korzystne warunki dla buku. 
                  Rośnie on do wysokości 1300 m n.p.m. Na nasłonecznionych 
                  zboczach i wapiennej glebie rośnie także klon oraz bardzo 
                  obficie wystÄ™puje sosna zwyczajna - drzewo ubogich gleb.          Wyższe piÄ™tro 
                  górskie rozciąga się na wysokości 1300-1600 m n.p.m. i jest 
                  piętrem występowania jodły, którą często zastępuje świerk. W 
                  tych cienistych lasach wyrasta zaledwie kilka rodzajów niskich 
                  roślin, np. borówka czarna, pszenica i kosmatka olbrzymia. 
 W Kierunku Szczytu         Na wysokoÅ›ci 
                  1600-2300 m n.p.m. (piętro podalpejskie) najniżej występują 
                  świerki i olchy, a następnie, w miarę wzrostu wysokości, sosny 
                  (w szczególności limba) - na zboczach o glebach wilgotnych i 
                  modrzewie - na zboczach o glebach suchych. Wyżej nie występuje 
                  ani sosna ani modrzew. Na skałach wilgotnych rosną już tylko 
                  nieliczne krzewy, jak wspaniałe różaneczki o czerwonych 
                  kwiatach i azalie, wytrzymałe na niską temperaturę. Na stokach 
                  suchych drzewa ustępują miejsca łąkom (wykorzystywanym latem 
                  na pastwiska dla bydÅ‚a). Å?Ä…ki stanowiÄ… piÄ™tro alpejskie 
                  charakteryzujące się całkowitym brakiem drzew i krzewów. 
                  Natomiast rosną tam trawy i licznych gatunków, takie jak 
                  turzyca, trawy przemieszane z goryczką oraz rośliny z rodziny 
                  złożonych i baldaszkowych, takie jak złocieĹ„, szarotka i 
                  trybula leÅ›na.          Tuż przed 
                  granicą wiecznego śniegu występują jedynie rośliny kilku 
                  gatunków przyczepione w zagłębieniach skalnych: goĹşdzik 
                  alpejski i jaskier lodnikowy - jedna z roślin, która rośnie w 
                  najwyższych partiach gór w Europie.  
                  
                    
                    
                      |  |  |  |  
                      | Szarotka | Wrzos | Borówka |  
                      |  |  |  |  
                      | Jałowie | Świerk | Buk |  |